




BEZOEK AAN SCHOOL 10 dec 2006
Nu gaan we opzoek naar een taxi. Niks in de buurt.
Lopen naar BSL, daar staan de paardenmannen. Maar ze hebben niet veel zin in zo’n kort ritje naar El Rapido. Ze kijken elkaar aan. We vragen wat het kost. $10. Veel te duur. Daar trappen we niet in dus. Dan zien we een oude bekende, Alberto. Die wil ons wel mee nemen. $2 . oké.
Hij brengt ons naar het schooltje. Het lijkt wel een barak. Allemaal kleine lokaaltjes.
Alberto wijst waar we naar binnen moeten.
De directrice ontvangt ons. Eerst brengt zij ons naar een Klein kantoortje.
Ga zitten! Ze vertelt ons dat ER 600 kinderen op school zitten. 30 lokalen, in ieder lokaal ong. 20 leerlingen. We geven haar de spullen , pennen, schriften, potloden, kleurpotloden, inktstiften, gummen, lijmstiften, vouwpapier, puntenslijpers enz. .wat is ze er blij mee. Gracias.
Ze vertelt dat er wel eens meer mensen spullen komen brengen, meestal mensen uit Canada. Als we zeggen dat wij uit Holland komen, zegt ze aj aj aj. Dan worden we mee genomen naar de klasjes. Het eerste waar we ingaan blijkt de jongste kinderen. Allemaal keurig in rood en wit gekleed. De meisjes hebben witte bloesjes - rood rokje met zeeltje, en de jongens witte bloesjes met rood broekje. Ze zijn aan het spelletjes doen. Op naar het volgende lokaal. Bij het derde lokaal, is een leraar. Hij zegt iets tegen de kinderen. Er komt een meisje naar voren, en die begint te ratelen, bla bla bla, opeens is ze haar tekst kwijt, en kijkt heel verlegen. De leraar help haar weer op weg , bla bla bla, En Dan is het uit. Klappen allemaal. Heb nog wat foto’s gemaakt.
Ja, nog in de bibliotheek kijken, hier staan maar een paar boeken. Maar de Juf is er trots op.
Het laatste lokaal waar we kijken is het computer lokaal. Hier staan 6 heel aftandse pc’s.
Internet hebben ze niet. Dat mag niet van de staat. Ze kunnen er natuurlijk wel mee leren om te gaan. Er zitten 2 jongens en een meisje, die zitten spelletjes te doen op de PC.
Het beeldscherm is slecht, maar dat mag de pret niet drukken.
Dan gaan we weer terug naar het kleine kantoortje. De directrice zegt ons weer te gaan zitten. Er komt een groot boek te voorschijn. Dit is het gasten boek. Daar moeten wij onze namen ook in zetten. En natuurlijk ook waar we vandaan komen. Ik zie dat de vorige gasten uit Canada waren. Wat leuk toch. Nogmaals worden we bedankt. Gracias .
Zo dat was wel een leuk uit stapje.